Goeie wijn behoeft geen etiket

Zaterdag 28 september

(Ik heb bezoek van vrienden uit Nijmegen)

We wandelen vanaf de boerderij naar het even hoger gelegen Torresina. Eerst de landweg af en dan een tocht van driekilometer over een rustige verharde weg. De laatste twee kilometer weer over een wandelpad langs de akkers en bossen tegen de heuvel.

We lopen over het plein het dorpje in. Ik weet waar het restaurant  ‘Trattoria Mollo’  is anders zou je het zo voorbij lopen. Het oogt als een gewoon woonhuis in de straat. De deur staat op een kier en je loopt meteen de trap op en ook dit doet vermoeden dat je de woonkamer van het gezin binnenloopt. Eigenlijk is dat ook zo het is een familie gebeuren, moeder staat in de keuken, zoon brengt fluitend de borden met eten en vaders maakt met iedereen een praatje en kijkt tussendoor naar de televisie.

Een fles rode wijn zonder etiket en zoals wel vaker: het uitzicht, de sfeer, het gezelschap en misschien ook deels de kwaliteit van de wijn zorgen ervoor dat het op dat moment de beste wijn is die je je voor kan stellen. Het Piemontese eten is puur en je krijgt wat de pot schaft. Bij een paar gerechten mag je nog wel kiezen er zijn twee varianten maar je krijgt al snel te horen dat pezzo pezzo ook een optie is. Komt erop neer dat je overal een hapje van krijgt en dat is lekker!

Handen worden geschud en we gaan terug naar de boerderij, we hoeven twee dagen niet meer te eten.